BU ZAMANDA ÇALIŞAN GAZETECİ OLMAK ÇOK ZOR!

Dün 10 Ocak Çalışan Gazeteciler günüydü.

Günümüzü sosyal medya paylaşımlarıyla ile kutladık.

Gönül isterdi ki bundan önce ki çalışan gazeteciler gününde olduğu gibi Atatürk'ün manevi huzurunda bir araya gelip, gazete ve gazetecilerin sorunlarını bir bildiriyle okuyup kamuoyunda paylaşalım...

Ancak pandemi nedeniyle, (en azından benim için)böyle bir ortam oluşmadı. 

Oysa imkan olsaydı orada, asgari ücret kıskacında, işsizlik baskısı altında iki arada bir derede kalmış, çalışan gazetecilerin, haber yapma " korkusu" ile ne kadar büyük sıkıntılar içerisinde görev yaptıklarını anlatmak isterdim!

Gazetecilikte bu gün geldiğimiz noktada; ‘habere konu olan, suçluluğu sabit’ kişiler yerine,haberi yapan gazetecilerin kanunlar önünde hesap verdiği yerdeyiz.

Habere erişim engelinden geçtik, artık erişim engelini haber yapmaya gelen engellemelerle mücadele ediyoruz.

Belgelerle yaptığımız yolsuzluk haberlerimizdeki yolsuzlukları görmezden gelen sistem, bizleri haberimizdeki sözde hakaretlerle yargılıyor.

Neyse;

Yapanın, yaptığından korkmadığı ve utanmadığı yerde...

Ben;

Yapanın, yaptığı yanına kar kalmasın diye(!)

Tarihe not düşmek adına haber yapmaya kormadan ve utanmadan yazmaya devam edeceğim!
Bu duygu ve düşüncelerle gazetecilik etiği içerisinde sadece haber yaptığı için hiçbir gazetecinin yargılanıp ceza almadığı,işten çıkarılma korkusu ve gecim sıkıntısı çekmediği demokratik çalışma ortamlarına bir an önce kavuşulması dileği ile çalışan gazetecilerin gününü kutluyorum.