ÇİNGENE /ROMAN SEKTÖRÜ
Yoksulluk, sosyal dışlanma, ötekileştirme Çingene/romanların kaderi olmuştur. Bu sorunları aşma anlamında Avrupa Birliği Sosyal içerme olarak tanımlanan Yoksulluk riski ile karşılaşanların ekonomik ve sosyal hayata katılmaları ve normal sayılabilecek bir yaşam standardına kavuşmaları için uygulanan politikalar sürece içine Türkiye’de yaşayan Romanları da dahil etmiştir. Avrupa Birliği ve diğer fon kuruluşları bu amaçla Türkiye ve diğer ülkelerde bulunan çok sayıda Roman sivil toplum örgütlerine proje desteği altında fon sağladığını görmekteyiz. Sıradan bir Roman vatandaşın yaşamında değişim olmadığı kadar konut, istihdam, kentsel dönüşüm sorunları yerinde saymaktadır.
Dezavantajlı guruplar içine dahil edilen Romanlar için sorun çözme adına vakıf, dernek hatta üniversitelerin öğretim görevlileri kurmuş oldukları ekip çalışmasıyla proje yürütmeye çalışmaktadır. İşin gerçek yüzü paradır. Romanların sorunlarını çözme niyeti çok uzaktır. Geldiğimiz noktada Çingene/roman sektörü oluştu.Açık net olarak, bazı roman dernekleri de romanların sırtından geçinmenin yolunu buldular.
Birilerinin kullanımına hep açık olduk.
Siyasiler bizi siyaseten kullandılar.
Bazı Roman dernekleri sırtımızdan geçinir oldu.
Son olarak proje bazında kullanılmaya başlanıldık.
Geldiğimiz aşamada:
Çöpten kurtulan mı oldu?
İşi olmayanın işi mi oldu?
Çadırı olan çadırdan mı kurtuldu?
Projeler ne işe yarar? diye baktığımızda “bir hiçtir”
Kimse alınmasın ama gerçek şudur: Projenin içinde olanlar faydalanıyor, normal Roman vatandaşa yansıması olmuyor.
Devletin ilgili kurumları da proje yürütüyor.Özellikle sosyal sorumluluk projeleri ….. Hepsinin içi boş. Sadece görüntü olsun.
Bizim Romanların görüntüsü belli: yoksulluk, dışlanma, ötekileştirme.
“Doğru söyleyeni dokuz köyden kovarlaşmış” diye bir atasözü vardır.
Ben yine söyleyeyim: Çingeneler esmerdi. Roman olduk yüzümüz beyazladı. Eskiden üç göbek atardık. Şimdi altı göbek atıyoruz. Daha ne olsun….
