KÖTÜLERE MAHKÜM MU OLDUK?
Ne yapmak lazım… Ya da nasıl yapmak,
Hiç kimseyi kızdırmadan, Nasıl yapsak ta yaşasak?
Havayı fazla solumadan…
Kirlenen suyu doya doya içmeden…
Sarhoşun narasını duymadan…
Hırsızın çaldığını görmeden…
Zalimin zulmünü…
Kahpenin hançerini hissetmeden.
Görmeden… Solumadan… Koklamadan… Duymadan…Konuşmadan… Dokunmadan…
Ama kime… Kimlere… Kimlerden…
Sakınarak yazsak, okusak!
Varmak için tadına hayatın,
Kötülere mahkûm mu olduk?
Yaşamak bu kadar mı ucuz?
Bu kadar mı çok bu kahpeler?
Susturdular hepimizi, kör ettiler gözlerimizi…
Sağır oldu kulaklarımız…
Nasılda alıştı leş kokularına burunlarımız…
Tükürsek boğarız bir avuç ahlaksızı…
Hırsızı… Namussuzu… Çirkefi… Kahpeyi... Hortumcuyu… İrtikâpçıyı… Rüşvetçiyi…
Bizler görmezden geldiğimiz için, bütün bunların afrası tafrası…
Hiç mi özlemediniz çok olduğumuz haykırmayı?
Şu ahlaksız namussuzlara…
Haydi, korkmayalım bir avuç ahlaksızdan.
Koparıp atalım bağrımızdan,
Şu kan emici asalakları.
Görelim artık… Duyalım… Koklayalım… Dokunalım…
Hayatın tadına varmak için hep birlikte söyleyelim,
Çirkefliklerinde boğalım hepsini…
Nalına da vuralım mıhına da ahlaksızlıkların.